Hastaneyi yol eyledik bu sene!
Herkes nezle, grip.
Halkımız acillerde
Şifa arar,
gece gündüz.
Acil vaka para vermez.
Sıra beklemez.
Tetkikler yapılır acilen.
Herkes acile başvurur.
Acillik olsun ya da olmasın!
Acilkolik olduk milletçe.
Aciller yol geçen hanı.
Kalabalık.
İtiş kakış.
Herkes kendince haklı.
Acilleri bilerek ya da
Bilmeyerek kendi amaçları doğrultusunda
Kullanıyor herkes.
Acil poliklinik olur mu?
Olmaz, olamaz!
Olmamalı.
Ne var ki herkes
elini kolunu sallaya sallaya acilde.
Sistemde boşluk var.
Randevu alamayanlar da acilde.
Acile gitmeyelim de
ölelim mi deme hakkınız var!
Lakin sor bir kendine,
gerçekten ben acil miyim?
SAĞLIKTA AFET Mİ?
Medyadaki verilere göre;
Türkiye nüfusu 86 milyon.
Nüfusun çoğu da genç.
Acil başvurusu.
Neredeyse nüfusun iki katı
Sanki sağlık afeti var hali!
Aciller tam teşekküllü bir hastane gibi.
Memleketin hasta yükü
acilcilerin omuzunda.
Bu kadar sık ve yoğun başvuru.
Ve bir avuç acilci.
Bu durumla başa çıkabilir mi?
İmkansızın imkansızı.
Ama acilciler canını dişine takmış.
Gece gündüz.
Bu durum sürdürülemez.
Hekimler,
acilciler stres küpüdür.
Acilciler yanıyor!
İş yükünden boğuluyor.
Acile başvuranlar da.
Tam bir kaos ortamı çünkü.
Kavga gürültü.
Sağlıkta şiddet haliyle.
Acil olmayan hastaların yoğunluğu,
gerçek acillerin hakkı,
gasp edilmiyor mu sizce?
Hekimlerin de
acil hastalara müdahalesini
geciktirmiyor mu sanıyorsunuz?
Herkes kendince haklı.
En önce ben geldim,
Önce ben!
Ama acil öyle değil ki!
ACİL CANDIR
Acile başvuranı kim bakamam diyebilir?
Sen hastasın,
sen değilsin demek,
bu kadar yoğun başvuruda
hatalar ister istemez kaçınılmaz!
Böyle acil düzen sürdürebilir değil!
Ne hastalar hastalığına tatmin edici çözüm,
ne de hekimlerin/ acilcilerin sorunlarına bir çözüm?
Acilleri yol eyleme ne olur!
Düşün damdan düşeni,
Trafikte yaralananı,
Silahla vurulanı,
Kalp krizi geçireni,
Nefes darlığı çekeni,
boğulanı.
Acil candır.
Acilkolik olma.
Kendini biraz iyi hissediyorsan
hastalığınla ilgili hekimden randevu al!
Polikliniğe başvur.
Doğru yol budur.